Δευτέρα 9 Σεπτεμβρίου 2019

Ένα σχόλιο για τα θέματα Χημείας των επαναληπτικών εξετάσεων 2019




Και όμως γίνεται !!!

Εάν το διαγώνισμα του Ιουνίου του 2019 θα το θυμόμαστε όλοι για λεκτικές ακροβασίες των εκφωνήσεων ( «απορρόφηση της ασπιρίνης» , «ατομική ακτίνα ιόντος» ) , το διαγώνισμα των επαναληπτικών εξετάσεων του Σεπτεμβρίου του 2019 θα το θυμόμαστε κυρίως για το 1ο «επίσημο» λάθος θέμα που δόθηκε σε πανελλήνιες εξετάσεις στο μάθημα της Χημείας.

Είναι φανερό ότι η επιλογή της θεματοδοσίας να κινηθεί σε πρωτότυπα θέματα που είναι εμπνευσμένα από την καθημερινότητα ή από τις εφαρμογές χημικών διεργασιών σε βιομηχανικό επίπεδο , έχει οδηγήσει σε μια σειρά «αστοχιών» που έχουν πολλαπλασιαστικό αντίκτυπο στις επιδόσεις των μαθητών. 

Αποδεικνύεται ότι είναι εξαιρετικά δύσκολη ( έως ακατόρθωτη ) η προσαρμογή τέτοιων θεμάτων στο επίπεδο εξέτασης που απαιτεί ένα διαγώνισμα που αφορά απόφοιτους Λυκείου ( με την μορφή και το επίπεδο προετοιμασίας που μπορεί να δώσει τη υπάρχουσα μορφή του Λυκείου )

Μοιάζει να είναι μονόδρομος τόσο η δημοσίευση των – έστω – ενδεικτικών λύσεων ή μια τράπεζα θεμάτων που θα φανερώσει τι είναι επιτέλους το ζητούμενο από έναν μαθητή που διαγωνίζεται στο μάθημα της Χημείας σε επίπεδο πανελληνίων εξετάσεων.

Εκτιμώ ότι τόσο η θεματοδοσία του Ιουνίου όσο και του Σεπτεμβρίου του 2019 ήταν δέσμια ιδεοληψιών και κομπλεξισμού. Το διαγώνισμα σου αφήνει μια αίσθηση εκδικητικής διάθεσης από την πλευρά του εξεταστή , που σε καμία περίπτωση δεν σε πείθει για το αγνό των προθέσεων του. Εάν τον έκανα εικόνα θα πρόσθετα και ένα εξυπνακίστικο χαμόγελο ( κάτω από τα μουστάκια του που λένε ).

Το διαγώνισμα του Σεπτεμβρίου του 2019 είναι σαφέστατα πιο δύσκολο από το δύσκολο διαγώνισμα του Ιουνίου του 2019. Λογικό και αναμενόμενο, μιας που απευθύνεται σε μαθητές που είχαν τρείς μήνες περισσότερο χρόνο για την προετοιμασία τους.


Το Α θέμα είναι στρωτό και παρόλο που τρομάζει το ΣΛ του Α5 είναι απολύτως διαχειρίσιμο.

Το ερώτημα Β1.β είναι πιο πονηρό από όσο δείχνει, μιας που η επιλογή ανάμεσα στο ζεύγος των στοιχείων ( Na , Mg ) και ( Br , F ) απαιτεί προσεκτική ανάγνωση των τιμών της ατομικής ακτίνας και πολύ καλή κατανόηση της μεταβολής της τιμής της στον ΠΠ. Η διατύπωση όμως δεν βοηθάει και μόνο ένα το φέρεις σε μορφή αντιστοίχισης θα μπορέσεις να διακρίνεις τις παγίδες του.

Στο ερώτημα Β2.β οι μαθητές θα μπορούσαν να βοηθηθούν χωρίς να μειωθεί η ουσία του ερωτήματος εάν οι γραφικές παραστάσεις δίνονται έως την ολοκλήρωση της αντίδρασης. Το μάτι εστιάζει στο ασυμπτωτικό τμήμα της γραφικής παράστασης ενώ η λύση του θέματος βρίσκεται αλλού. Είπαμε είναι θέμα διάθεσης …

Σε κάθε θεωρητικό ερώτημα περί ιοντικής ισορροπίας πρέπει να δίνεται ότι ισχύουν οι προσεγγίσεις. Ωστόσο πιο πολύ μου έκανε εντύπωση η απόδοση των ίδιων μορίων στα υποερωτήματα (α) , (β) και (γ). Το Β3.γ είναι σαφέστατα πιο δύσκολο από τα αντίστοιχα (α) και (β) αλλά δίνει τα ίδια μόρια.

Το δύσκολο το Β4 ( το αδιαβατικό δοχείο σίγουρα τρομάζει ) κλείνει τα «βητάρια» και νομίζω ότι ο μαθητής καταλαβαίνει ήδη ότι το διαγώνισμα αποκτά πλέον με ένα πολύ απαιτητικό χαρακτήρα.

Ωραίο δέντρο στο Γ1.

Ιδανική ποσότητα «σάλτσας» στη εκφώνηση του Γ2 αλλά …
  • Προσπαθώ να καταλάβω εάν η αναγραφή του συντακτικού τύπου της ιμπουπροφαίνης έχει ως σκοπό να την κατατάξει ο μαθητής στα ασθενή μονοπρωτικά οξέα. ( στους ομογενείς δίνεται ώς ασθενές μονοπρωτικό οξύ του τύπου ΗΑ )
  • Το δ/μα Β είναι δ/μα NaA NaOH οπότε εάν θέλουμε να το εξουδετερώσουμε θα πρέπει να αντιδράσουν εξ ολοκλήρου οι ποσότητες των βάσεων του δ/τος δλδ του Α- και NaOH. Στην περίπτωση αυτή οδηγούμαστε σε αριθμητικό άτοπο. Για να βγεί ένα κάποιο αποτέλεσμα θα πρέπει να θεωρήσουμε ως μοναδική βάση που περιέχεται στο δ/μα Β το NaOH σε αντίθεση με την θεωρία Bronsted-Lowry με την οποία περιγράφουμε τα υδατικά δ/τα ηλεκτρολυτών. ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΣΟΒΑΡΟΤΑΤΟ. Τα θέματα των πανελληνίων δημιουργούν «δε δικασμένο». Τι θα διδάξουμε στους μαθητές μας του χρόνου ;

Ποια είναι – πλέον ? – η απάντηση στην άσκηση :

«Πόσα mol HCl απαιτούνται για την πλήρη εξουδετέρωση ενός υδατικού δ/τος που περιέχει 1 mol NaOH και 1 mol NaA ; ( όπου ΗΑ : ασθενές μονοπρωτικό οξύ ).»

Το θέμα θα πρέπει να ακυρωθεί και οι υπεύθυνοι θεματοδότες θα πρέπει να αποκλειστούν από κάθε μορφής εμπλοκή με την θεματαδοσία των πανελληνίων.

Πρέπει να διάβασα καμιά 10αριά φορές την εκφώνηση του Δ2 μέχρι να καταλάβω :
  •          τι ακριβώς δεδομένο μου δίνει
  •          που ακριβώς βρίσκεται αυτό το δεδομένο στην παραγωγική διαδικασία που περιγράφει στην αρχή
  •          και τι ακριβώς είναι το ζητούμενο

Θεώρησα ως παράληψη την μη αναφορά της ένδειξης «STP» στα 1232 m3 φυσικού αερίου και με την χρήση αριθμομηχανής είδα ότι αυτό βγάζει 55000 mol αερίων ( κάτι που θεώρησα καλό σημάδι ). Διατήρησα των παρονομαστή «3» κλάσμα των mol και κατέληξα σε ένα αποτέλεσμα για το οποίο δεν θα έπαιρνα όρκο.

Είδα τις 8 μονάδες … πρόσθεσα και 10 από το λανθασμένο Γ2 και φτάσαμε στις 18. Εάν βάλω και κανένα ψιλό από τις αιτιολογήσεις των ( τεσσάρων ) απαιτητικών Β …

Και βέβαια το διαγώνισμα δεν τελείωσε.

Τυπογραφικό λάθος στο Δ3.α ( φαντάζομαι η διόρθωση ήρθε άμεσα ) , εύκολο ερώτημα στο Δ4 ( που δεν ξέρω όμως που μπορεί να οδηγήσει το αυτό νέο στυλ ερωτημάτων αντιδράσεων οργανικής ) και κλασικό ερώτημα Δ5.

Το ζητούμενο βέβαια ( όπως και τον Ιούνιο του 19 ) ήταν με τί δυνάμεις , ποιά ψυχολογία και με πόσο διαθέσιμο χρόνο έφτανες στο Δ5. Να σημειώσω εδώ ότι η ζητούμενη απάντηση στο ερώτημα είναι ίση με 1/11 L και να θυμίσω ότι σε ανάλογη απάντηση είχε ζητηθεί να γραφεί με την μορφή κλάσματος. Εδώ αυτό δεν έγινε.

Πως να κλείσω το σχόλιό μου ;

Θα πω «ο Θεός βοηθός» καλή δύναμη σε όλους που προετοιμάζουν μαθητές ( εγώ φέτος ελπίζω να «αγραναπαυθώ» και να μην βρεθώ σε κανένα Λυκείο για συμπλήρωση )

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...